Vorig jaar presenteerden David Carless en David Boud een model dat het belang beschrijft van feedbackgeletterdheid (feedback literacy) van studenten. Tijdens zijn inspirerende keynote op ons Festival Leren van toetsen 2019, gaf David Boud meer uitleg over dit model. Toch blijft een model abstract en kan je je afvragen: Hoe bevorder ik de feedbackgeletterdheid van mijn studenten nou écht? Een mogelijk antwoord op die vraag komt van onderzoekers uit Australië (Noble et al., 2018; in press). Zij ontwikkelden een training over feedbackgeletterdheid voor studenten in het medische domein.

In 2016 deden Ank Jansen en Martijn Leenknecht al een oproep voor meer actiegerichte feedback. Het is niet belangrijk of de feedback positief of negatief is qua inhoud, de toon van de feedback is veel belangrijker en die is bij voorkeur constructief. Twee recente onderzoeken ondersteunen onze oproep en bieden meer inzicht in hoe we studenten kunnen uitrusten om constructief met negatieve feedback om te gaan. Martijn Leenknecht bespreekt de belangrijkste conclusies uit de twee onderzoeken.

We willen allemaal dat feedback die we geven ook wordt opgevolgd. Wat als je kijkt vanuit het perspectief van de ontvanger, de student in dit geval? Wat heeft hij of zij nodig of moet hij of zij kunnen om de feedback te gebruiken? De student moet feedbackgeletterd zijn!