De bacheloropleiding Pedagogiek van hogeschool Inholland bestaat uit ongeveer 500 tot 550 voltijd studenten. De opleiding is per 1 september 2021 begonnen met het implementeren van programmatisch toetsen voor leerjaar 1 en 2 per nieuw cohort. In dit portret vertellen zij hoe zij dit hebben aangepakt.
Fontys Paramedische Hogeschool (FPH) startte in september 2021 met programmatisch toetsen in de afstudeerfase van 5 bacheloropleidingen: een omvangrijk ontwerp en implementatieproces. De FPH visie op leren gaat uit van de lerende aan het stuur, leren vanuit een uitdagende, authentieke beroepscontext en het geleerde integraal toepassen in de praktijk. In dit portret vertellen ze meer over hun gekozen aanpak.
Er wordt veel geschreven over de kenmerken van effectieve feedback, maar opvallend weinig over hoe je ervoor zorgt dat feedback daadwerkelijk gebruikt wordt. En dan hebben ze het niet alleen over de rol van de feedbackontvanger, of ‘gebruiker’ zoals Renske de Kleijn deze graag noemt, maar ook over die van de feedbackgever. Gedurende ruim een uur heeft De Kleijn ons meegenomen in haar onderzoeken naar het feedbackproces, waarbij ze niet alleen de theorie is klare taal uitlegt maar er ook een praktische vertaling aan geeft.
Op donderdagmiddag 13 januari troffen ruim 30 professionals uit het hbo elkaar om hoofdstuk 2 te bespreken uit het boek ‘Designing Effective Feedback Processes in Higher Education’ van Naomi Winstone en David Carless. Het hoofdstuk beschrijft het concept feedbackgeletterdheid en hoe je als docent kunt bijdragen aan de ontwikkeling hiervan. Inzichten, gedachtes, en bedenkingen die werden opgedaan bij het lezen van het hoofdstuk werden met elkaar gedeeld, in groepjes en ook plenair. We delen de belangrijkste inzichten.
Feedback is het meest besproken onderdeel van het curriculum, stelt David Boud in het voorwoord van het boek ‘Designing effective feedback processes in higher education’ (Winstone & Carless, 2020). Volgens Boud moet het gesprek niet gaan over de feedbackboodschap zelf, maar over het feedbackproces, over hoe feedback kan bijdrage aan het leerproces, en over de rol van de student en van de docent. Om dit gesprek op te starten, hebben Tamara de Vos en Martje Köhlen in studiejaar 2020-2021 met een groep van 15 onderwijskundigen van Hogeschool Rotterdam een leesclub gevormd rondom dit boek. In dit blog delen zij de – wat hen betreft – kern in drie uitgangspunten. Ze moedigen iedereen aan om ook zelf het boek (met collega’s!) te gaan lezen. Daarvoor delen ze aan het eind van het blog de werkvormen die zij hebben toegepast tijdens de leesclub.
Aan de slag gaan met programmatisch toetsen is moeilijk en geeft misschien hier en daar buikpijn (Sluijsmans, 2021). Moeten we het dan maar niet doen? Irene Biemond, Marleen Kaijen, en Wendy Peeters hebben rondgekeken bij opleidingen die met het concept werken en concluderen dat je met een gerust hart aan de slag kunt als aan vier voorwaarden is voldaan.
Tot nu toe wordt feedbackgeletterdheid van studenten vaak besproken als een gegeven, iets dat voor iedere student hetzelfde is en dat bij wijze van spreken als een generieke vaardigheid aangeleerd kan worden. Hiermee onderschatten we echter de invloed van sociale en materiele aspecten op de ontwikkeling van feedbackgeletterdheid. Helderijn Helden, Ellen Bredenoort, en Martijn Leenknecht lazen het werk van Karen Gravett (2020), waarin zij feedbackgeletterdheid beschouwt vanuit een socio-materieel perspectief, en nemen ons mee in wat het lezen van het artikel hen bracht.
Sinds David Carless en David Boud in 2018 aandacht vroegen voor feedbackgeletterdheid van studenten, is de aandacht voor het concept groeiende. David Carless verzorgde een webinar, Fontys Hogescholen organiseerde de week van de feedbackgeletterdheid, en via Platform Leren van toetsen werden voorbeelden gedeeld om feedbackgeletterdheid te vergroten. Een vraag die echter nog onvoldoende wordt beantwoord, is wat feedbackgeletterdheid betekent voor de praktijk? Sylvia Schouwenaars-Hilt en Martijn Leenknecht (HZ University of Applied Sciences) zijn op zoek gegaan naar handvatten door terug te gaan naar de bron: het artikel van Sutton uit 2012 waarin voor het eerst wordt gesproken over feedbackgeletterdheid.
Peer feedback is an instructional strategy that involves students giving and receiving feedback to and from each other. A number of studies have shown that peer feedback improves students’ self-efficacy, academic achievement, learning autonomy, learning motivation and attitude. However, using peer feedback is frequently seen as something complicated, and it is, therefore, often avoided by teachers and students. In this blog, Priyanka Pereira and Marijke Veugen argue that by embedding peer feedback in formative assessment practice, you could minimise the potential problems and optimise the peer feedback process.
Toch wel bijzonder dat iedereen zo zijn ideeën of zelfs ambities heeft bij het woord ‘feedbackcultuur’, terwijl slechts weinig van ons ook daadwerkelijk al daar zijn of precies kunnen uitleggen wat ermee bedoeld wordt. Een feedbackcultuur willen we blijkbaar allemaal, maar wat is het eigenlijk? De themegroep 'feedbackcultuur' ging op onderzoek uit en Els Roskam-Pelgrim en Martje Köhlen vatten hun bevindingen samen in dit blog.