Incremental Grading: Regie over je leerproces

Verslag van de inspirerende online themabijeenkomst, donderdag 10 december 15 -16 uur.
Door: Erika Rob (De Haagse Hogeschool)

Als vervolg op het blog over Incremental Grading (een manier van self assessment) van Veronica Bruijns was het nu tijd voor een themabijeenkomst over dit onderwerp met als spreker Christian Köppe. Christian is werkzaam bij het Freudenthal Instituut van de UU, waar hij als promovendus onderzoek doet naar Incremental Grading. Daarnaast is hij docent Informatica en vakdidacticus.

Na een korte introductie op het concept gingen deelnemers aan de themabijeenkomst met elkaar in gesprek over Incremental Grading en de toepassing van het concept in de eigen praktijk. Dit leverde een aantal vragen (zie Figuur 3) en inzichten op, waarvan we de belangrijkste opsommen.

Incremental Grading in het kort
Incremental Grading is een manier van jezelf beoordelen (zie ook het blog van Veronica Bruijns). Met een goede onderbouwing moet de student de docent overtuigen van het cijfer dat hij zichzelf geeft. De student gaat aan het werk met de opdracht en checkt steeds aan de hand van een rubric of hij op de goede weg is.

Incremental Grading heeft een aantal mooie opbrengsten:

• Regie over het leerproces: de student bepaalt wanneer hij de docent laat beoordelen en feedback geven.
• Studenten vergroten hun vaardigheid om hun eigen werk goed en realistisch in te schatten en leren ze inschatten welke beoordeling daarbij hoort.
• Go for Gold: de docent stimuleert de student om zichzelf steeds te verbeteren tot aan de deadline, ook als de student al een voldoende zou hebben.
• Dialoog vooraf in plaats van discussie achteraf: het cijfer wordt bepaald in dialoog tussen de student en docent. Deze dialoog vóór de vaststelling van het cijfer voorkomt grotendeels discussie achteraf.
• Spreiding van de werkdruk voor docenten: de studenten mogen hun werk inleveren als ze eraan toe zijn.
• Zicht op voortgang: de docent heeft beter zicht op de voortgang van de studenten en kan eerder ingrijpen als het niet goed gaat.

Het proces van Incremental Grading (zie ook figuur 1):

1. Docent geeft student opdracht en een rubric.
2. De student leest de rubric en maakt de opdracht.
3. De student beoordeelt zijn werk (tussentijds) met de rubric, hij kijkt of hij de opdracht heeft behaald en met welk cijfer (of andere vorm van beoordeling zoals een letter of kwaliteitsniveau). Hij geeft zijn werk een cijfer aan de hand van de rubric en onderbouwt waarom hij dat cijfer verdient.
4. De student levert zijn werk, het cijfer en de onderbouwing in bij de docent op het moment dat de student daar aan toe is (in elk geval ruim voor de deadline).
5. De docent kijkt of hij zich kan vinden in het cijfer aan de hand van de onderbouwing. Er zijn twee opties:
   1. De docent is het met de onderbouwing van de student eens en kent het cijfer toe. Daarnaast geeft hij (in dialoog) feedback hoe de student nog naar een hoger cijfer zou kunnen toewerken (Go for gold). De student kan ervoor kiezen om dit wel of niet te doen (en zijn energie te steken in onderdelen van de studie waarin hij nog niet zo goed is).
   2. De docent is het NIET eens met de onderbouwing en geeft feedback. De student gaat weer aan de slag vanaf stap 2.

Figuur 1. Het proces van Incremental Grading

Randvoorwaarden
Om Incremental Grading succesvol te implementeren, moet in elk geval aan drie voorwaarden zijn voldaan. Ten eerste moet de opdracht voldoende omvangrijk zijn en bestaan uit meerdere, concrete producten. Zo is er voldoende ruimte voor feedback en ook om iets met deze feedback te doen.

Ten tweede moet er een gedetailleerde en analytische rubric zijn met verschillende kwaliteitsniveaus, zodat je de rubric ook formatief kunt gebruiken en ook op onderdelen kunt beoordelen. Christian laat een voorbeeld zien van de HAN waarbij de rubric vijf niveaus heeft (zie Figuur 2). Aan elk niveau zijn punten gekoppeld: zo staat 4 punten voor een serieuze poging, en zit een 8 precies tussen net voldoende (6) en excellent (10) in.

Ten derde moet er ondersteunende technologie zijn. Christian geeft aan welke technologie hij gebruikt bij verschillende opleidingen:

• Kanban board (een soort scrum board): inzicht in de stand van zaken van de beoordelingen.
• Excel: de voortgang en scores van elke student over alle studieonderdelen aangegeven met kleurtjes (van rood tot donkergroen) in een dashboard. Hoewel Excel misschien niet het meest handige programma is, werkt het gamification-aspect van de kleuren heel motiverend voor studenten.
• Word-bestand: aan de linkerkant het werk van de student (tekst over een interactieve video) en aan de rechterkant de score, onderbouwing en de rubric.

Figuur 2. Voorbeeld HBO-ict (HAN)

Vragen van deelnemers

Een analytische rubric kan ‘vinken’ in de hand werken in plaats van ‘vonken’. Hoe zorg je ervoor dat studenten toch blijven vonken?
Als je jezelf moet beoordelen, kun je dat niet goed als je naar het geheel kijkt. Om naar de aparte onderdelen te kijken, heb je een analytische rubric nodig. Je zou wel eerst de analytische rubric kunnen gebruiken en daarna het geheel in samenhang beoordelen met een holistisch assessment.

Is Incremental Grading vooral analytisch of ook holistisch?
Jezelf beoordelen met een holistische rubric is dus lastig, zeker als je met Incremental Grading begint. Dus zeker in het begin heb je een analytische rubric nodig; een holistische rubric biedt dan onvoldoende houvast. Het voordeel van een analytische rubric is daarnaast dat je stukje-voor-stukje je werk kunt beoordelen en afronden. Zoals gezegd, is er wel een combinatie mogelijk.

Hoe kun je peer feedback integreren in Incremental Grading?
In plaats van jezelf als student tussentijds te beoordelen, kunnen peers dat doen. De informatie uit peer feedback kunnen studenten daarbij gebruiken om hun oordeel te onderbouwen. Een aandachtspunt hierbij is dat de studenten ongeveer even ver moet zijn.

Hoe zorg je ervoor dat studenten Incremental Grading zien als feedback ophalen in plaats van sprintjes van tussentoets naar tussentoets? (Met andere woorden: hoe zorg je voor een ‘voortgezet onderwijs detox’ waar studenten gewend zijn om te leren voor toets?)
De studenten hebben zelf de regie: ze bepalen de toetsmomenten zelf en scoren zelf. Ze bepalen ook zelf of ze hun werk inleveren. Verschillen tussen studenten op dit punt los je niet op met Incremental Grading. Studenten gaan zich door Incremental Grading wel anders gedragen; ze worden ‘opgevoed’ door tijdige feedback en self assessment verandert hun gedrag. Ze merken bijvoorbeeld dat feedback hen helpt om hun producten te verbeteren.

Zijn er alternatieven voor Excel?
Het is nog niet zo gemakkelijk om goede software te vinden voor self grading. Er is nog nauwelijks goede software die de noodzakelijke communicatie tussen student en docent bevordert. Het programma Scorion krijgt overigens vanaf februari wel een onderdeel Incremental Grading.

Er leven nog veel meer vragen onder de deelnemers (zie figuur 3). Christian geeft aan dat je hem kunt e-mailen als je nog vragen hebt of ondersteuning nodig hebt bij de implementatie van Incremental Grading (c.koppe@uu.nl).

Figuur 3. Vragen van deelnemers in Padlet