De andere kant van feedback: Hoe studenten omgaan met feedback

In aanloop naar het symposium Leren van Toetsen: Van visie naar feedbackcultuur introduceren de experts de thema’s waarmee we aan de slag gaan. In dit blog nemen Jorik Arts (Fontys Hogescholen) en Kim Dirkx (Open Universiteit) ons mee in het thema De andere kant van feedback: Hoe studenten omgaan met feedback.  

Komt het onderstaande voorbeeld jou ook bekend voor?

‘Dit is echt niet oké’, hoorde ik mijn collega onlangs verzuchten. ‘Die student snapt totaal niet waar hij mee bezig is’, ging hij verder. Mijn collega was een tweede versie van een verslag door aan het nemen. Toen ik vroeg wat er aan de hand was vertelde mijn collega dat hij vond dat hij heel duidelijke feedback gegeven had op de eerste versie van het verslag en bovendien een gesprek met de student had gehad. En nu leek het er op dat de student alleen maar ‘de ballonnetjes’ had weggewerkt. Bovendien maakte de student vorig jaar bij een andere opdracht precies dezelfde fouten. Dat kon toch niet de bedoeling zijn van het geven van feedback, mopperde mijn collega.

Zoals bovenstaand voorbeeld zijn er in de praktijk legio voorbeelden te vinden van situaties waarin de feedback niet het gewenste effect heeft. Aan de andere kant roepen we met z’n allen dat feedback een o zo krachtig leerinstrument is…. De vraag die je jezelf dan gaat stellen is: wat is er aan de hand met het geven en ontvangen van feedback? Wat gaat er fout bij het geven van feedback?

Is feedback altijd effectief?
Uit onderzoek blijkt dat feedback inderdaad een enorm krachtig leerinstrument kan zijn. Het is echter ook een leerinstrument waarbij de opbrengsten zeer uiteen lopen (Hattie & Timperley, 2007; Kluger & Denisi, 1996). Blijkbaar is het belangrijk hoe (i.e., gedetailleerd; gericht op wat beter kan; ook positieve punten benoemen) en wanneer (i.e., vlak na het werken aan een opdracht; met voldoende tijd voor aanpassingen) feedback precies wordt ingezet. Ondanks vele richtlijnen, blijkt het daadwerkelijk in praktijk brengen van effectieve feedback toch nog steeds heel moeilijk en complex (Arts, Jaspers, & Joosten-ten Brinke, 2016). Daarnaast speelt de bereidheid van studenten om de feedback te gebruiken een enorm grote rol. Het blijkt dan ook dat lang niet alle feedback effectief is.

Feedback zou meer gericht moeten zijn op een cyclisch proces
Vaak wordt feedback per opdracht en per module gegeven (zie figuur 1) en wordt er weinig gestuurd op het gebruik van feedback in navolgende opdrachten of modules. Eén van de belangrijkste factoren voor effectieve feedback is misschien wel om feedback meer als een cyclisch proces te zien (zie figuur 2). Figuur 1. Module georiënteerde feedback          Figuur 2. Proces georiënteerde feedback

De definitie van feedback die Boud en Molloy (2013) hanteren, sluit daar mooi bij aan:

“Feedback is a process whereby learners obtain information about their work in order to appreciate the similarities and differences between the appropriate standards for any given work, and the qualities of the work itself, in order to generate improved work.”

Hoe brengen we dit in praktijk?
In de themasessie: de andere kant van feedback tijdens het symposium Leren van Toetsen: van visie naar feedbackcultuur willen we ingaan op vragen als “Hoe en wanneer willen studenten graag feedback ontvangen? Welke feedback gebruiken studenten wel/ welke niet? “Hoe komen we vanuit model 1 naar model 2?”.

Deze en andere vragen zullen we tijdens de themasessie samen met elkaar bespreken aan de hand van inzichten uit de literatuur met als doel te komen tot aanbevelingen voor het geven van effectieve feedback die door studenten daadwerkelijk gebruikt wordt.

Het symposium Leren van Toetsen: Van visie naar feedbackcultuur vindt plaats op vrijdagmiddag 2 juni aanstaande in Rotterdam. Heb je een vraag die aansluit bij Thema 3: De andere kant van feedback? Laat je vraag achter via een reactie op dit bericht! Ook als je niet kunt aansluiten bij het symposium is je input meer dan welkom! 

Wil je meer lezen? Bekijk dan ook het blog Leren van toetsen: docent en student zijn het nog niet eens van Martijn Leenknecht of De docent maakt het verschil, ook bij feedback van Ank Jansen.  

Referenties
Arts, J. G., Jaspers, M., & Joosten-ten Brinke, D. (2016). A case study on written comments as a form of feedback in teacher education: so much to gain. European Journal of Teacher Education, 39(2), 159-173.

Boud, D., & Molloy, E. (2013). Rethinking models of feedback for learning: the challenge of design. Assessment & Evaluation in Higher Education, 38(6), 698-712.

Hattie, J., & Timperley, H. (2007). The power of feedback. Review of educational research, 77(1), 81-112.

Kluger, A. N., & DeNisi, A. (1996). The effects of feedback interventions on performance: A historical review, a meta-analysis, and a preliminary feedback intervention theory. Psychological Bulletin, 119(2), 254-284.